من، سیب، بویژه سیب سرخ را بسیار دوست دارم. راستش سیب که جای خود دارد، فرم  و جزییات ترکیب هر پدیده طبیعی برایم جذاب است. به نظرم یکجور کهن الگو را روایت میکند… بقول استاد حشره­ شناسی­مان گاه خیلی تیپیکال هستند.

دیروز عکس یک سیب سرخ  بغایت زیبا و معطر را استوری کردم و نوشتم:

“چگونه ممکنه خالق تو رو ستایش نکرد؟ چطور ممکنه فریفته تو نشد؟” این تنها درج جمله­ ای برای استوری نبود واقعا نگاه و باور شخصی من است.

دوست نازک اندیشی کامنت کرد:” هرچی بدبختی می­کشیم از همینه!”

جمله­ اش مرا بفکر فرو برد؛ داستان اسطوره ای و دیرینه اشتباه بشر… توان اشتباه  کردن! و اینکه گاه می ارزد  اشتباه کنیم یا نه؟ مرز اشتباه آگاهانه و ناآگاهانه کجاست؟

با اشتباهاتمان چه می­کنیم؟ اشتباهاتمان با ما چه می­کنند؟

جمله قشنگی از ویلیام دورانت است که می­گوید:” اشتباهات گذشته را فراموش کنید، شکستها را فراموش کنید. هرکاری بجز آنکه اکنون قصد انجامش را دارید فراموش کنید و آن را انجام دهید.”

واقعیت این است که تعمق در جملاتی از این دست،راهکاری برای غلبه بر نشخوار ذهنی است. حتی تسهیلگری برای مسیر آشتی و شفقت با خود و در عین حال ضربه­ گیری مقابل زیان بیشتر!

ولی با همه کلیدی بودن دستورالعمل در اکنون زیستن؛ لحظه را غنیمت داشتن از آن رو که تنها دارایی و داشته واقعی ما است، همواره ردی از گذشته و اشتباهات در امروزمان هست، که بسته به موضوع می تواند متنفذ باشد و تا همیشه پیچ­ها و سربالایی هایی را برما عارض کند!

بنظرم دو نکته می تواند ما را از نا امیدی منتج به غفلت از اکنون ، نجات دهد:

نخست اینکه بپذیریم اشتباهات و سایه­ اش به هرحال تاثیر خود را می­گذارند  و دیگر آنکه همیشه با انتخابی متفکرانه و تعریف هدف هوشمند ، می توان راه حل­های جایگزین را جست.

راه حلی که ما را از اکنون ِ عزیز به نقاطی که هوشمندانه هدف­گزاری کرده ­ایم برساند. با تجارب زیسته­ ام باور دارم که بزرگترین دستاورد توانِ تعریف و تشخیص این است که  رضایت درونی من با توجه به تمامی امکانات و استعداد و عوامل محدود کننده­ ام در چیست و حالا از لحظه اکنون بهره ببرم تا اسباب کسب آن را ، فراهم سازم!

و یادمان باشد رضایت درونی مان را به گزاره های ناپایدار و مقطعی که آبشخور اغلبشان شهرت و مردم پسندی است، گره نزنیم بقول موراکامی که از دوندگان ماراتن نقل میکند مانترا یا ذکر خودمان را داشته باشیم که کمک کند مستمر بمانیم ! مستمر مثل جاری استمراری لحظه اکنون !  #لیلا_مسروری

اشتراک‌ها:
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *